Picon sans Picon

Een 'specialleke' om mee te beginnen.
Zonder alcohol dus. Voor de keren dat ik me door/aan Miss Picon liet gaan.
Omdat het ook (ge)zonder kan, zonder aan smaak te moeten inboeten.
Even wennen, maar... schaakmat!

Picon Copain

Wie is al meer dan 25 (bijna 30?) jaar niet uit mijn leven weg te denken? Wouter.

Wie zou ik gat in de nacht durven opbellen als ik in de shit zit? Wouter.

Wie zou dat zelfs niet erg vinden? Wouter.

Wie luistert naar mijn twijfels en komt dan met een rake analyse? Wouter.

Wie verdient dus een eigen picon (en was ook de kritische stem tijdens de proefavond?) Jep, Wouter…

Picon copain is  zoals vriendschap hoort te zijn: het beste van twee werelden. A l'orange maar met citroen.

Tsjing, moatje!

Picon Grootoma

Mijn omaatje leerde ons vanalles. Op tijd en stond een glas drinken is daar één iets van.

De dag dat ze me haar hutsepotrecept verklapte door hem gewoon samen te maken, beweerde ze dat dat het beste lukte op blote voeten en met een aperitief in je handen...

Deze pittige madam verdient dus zeker haar eigen picon.

Sprankelend maar bitter. Uit de tijd dat een aperitiefje alle smaakpapillen openzette!

Picon Dujardin

Zoals je al kon lezen, is picon bij ons thuis echt wel een vader-zoon-dingetje. Als we samen zijn, hoort een glas picon daar sowieso bij. Meestal à la minute in het glas gemaakt, niet altijd precies afgemeten dus.  Zoals het ook tussen ons gaat.

Onze eigen picon-maison dus, vrij letterlijk te nemen!

Een zéér vertrouwde smaak, zachter, zoeter. Thuiskomen in een glas. Met een vleugje nostalgie.

Cheers, dad!